У дзяцінстве разам з бацькамі (у сувязі з пераводам бацькі на чарговае месца службы) Андрэй змяніў не адно месца жыхарства (расійскія гарады Уладзімір, Суздаль, Архангельск, Карэльскія пасёлакі Качкама і Лендэры), што навучыла камунікабельнасці і падарыла шмат цікавых ўражанняў.
Пасля заканчэння вучобы ў Мінскім вышэйшым інжынерным зенітна-ракетным вучылішчы СПА (сучаснай Ваеннай акадэміі РБ), служыў у г.Пячора (Коми АССР), п.Вялікае Азярко Мурманскай вобласці, у г. Фаніпаль. З 1999г – афіцэр запаса. У сучасны момант працуе інжынерам па ахове працы на філіяле Даследча-механічнага завода ААТ «Дарбудіндустрыя» г. Фаніпаля.
Паэзіяй захапіўся ў старэйшых класах школы. З 20-ці гадоў вершаваныя радкі даюць магчымаць яго сэрцу выказацца, а душы знайсці водгук у сяброў паэзіі. Ваенная служба не заўсёды дазваляла прысвячаць вершам шмат свайго вольнага часу. Аднак і за гэта Андрэй удзячны лёсу. Асноўнымі накірункамі яго творчасці з’яўляюцца патрыятычнае выхаванне і тэма кахання. Піша музыку на ўласныя вершы і выконвае іх у коле сяброў. Значная частка вершаў знайшла водгук у іншых кампазітараў і, такім чынам, з’явіўся шэраг лірычных песень.
“Все мысли собраны, осталось лишь чуть-чуть:
Перо найти и чистый лист бумаги,
Чуть вдохновения и капельку отваги –
И с мыслью вновь пуститься в новый путь!”.